Την απόφαση της Ελλάδας να παρέμβει ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης στην ιταλογερμανική διένεξη για το Δίστομο ανακοίνωσε την Τετάρτη στο Υπουργικό Συμβούλιο ο πρωθυπουργός.
Όπως είπε ο πρωθυπουργός, η διορία για την παρέμβαση λήγει στις 14 Ιανουαρίου.
«Είναι προφανές ότι όλες οι ενέργειές μας έχουν μοναδικό γνώμονα την εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος. Με τις οφειλόμενες πράξεις και ενέργειές μας επιτελούμε χρέος αυτονόητο, να τιμήσουμε εμπράκτως τη μνήμη όσων θυσιάστηκαν για την πατρίδα» είπε ο πρωθυπουργός.
Η προετοιμασία για την παρέμβαση της Ελλάδας στην συγκεκριμένη υπόθεση έγινε με τη συμβολή και συνεργασία Ελλήνων διεθνολόγων και ξένων εμπειρογνωμόνων με εμπειρία του Δικαστηρίου της Χάγης.
Ο πρωθυπουργός ευχαρίστησε τον υπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα και τον υπουργό Δικαιοσύνης Χάρη Καστανίδη, καθώς και τους Χάρη Παμπούκη και Βαγγέλη Βενιζέλο.
Το ιστορικό της υπόθεσης
Ο δικαστικός «μαραθώνιος» ξεκίνησε το 1995 από τον νομικό και πρώην ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ Ιωάννη Σταμούλη, ο οποίος κατέθεσε αγωγή.
Στην αγωγή οι συγγενείς των θυμάτων του Διστόμου απαίτησαν από το γερμανικό δημόσιο την υλική και ηθική ικανοποίησή τους για τα εγκλήματα που διέπραξαν οι στρατιώτες του Γ’ Ράιχ.
Η κίνηση αυτή του Έλληνα νομικού θεωρείται «παγκόσμια πρώτη», καθώς, όπως εξήγησε μιλώντας προς το ΑΠΕ-ΜΠΕ η κόρη του Κέλλυ Σταμούλη που πήρε τη δικαστική «σκυτάλη» μετά το θάνατο του πατέρα της, για πρώτη φορά απαιτήθηκαν αποζημιώσεις ατομικά από συγγενείς θυμάτων κατά αλλοδαπού δημοσίου (δηλαδή από άτομα και όχι από κράτος).
Οι επόμενοι σταθμοί του δικαστικού «μαραθώνιου» ήταν:
- Το 1997 εκδίδεται η υπ΄ αριθ 137/97 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λιβαδειάς η οποία δικαιώνει τους Διστομίτες και επιδικάζει αποζημίωση για ψυχική οδύνη
- Το 2000 το Γερμανικό δημόσιο ασκεί αναίρεση ενώπιον του Αρείου Πάγου κατά της αποφάσεως αυτής, υποστηρίζοντας ότι η Γερμανία απολαμβάνει του προνομίου της ετεροδικίας-δηλαδή ότι δεν είναι δυνατόν να δικάζεται σε ξένη χώρα για τα εγκλήματα που διέπραξε στο παρελθόν. Θεωρεί δηλαδή η Γερμανία ότι πρέπει να δικαστεί ενώπιον των γερμανικών δικαστηρίων και όχι ενώπιον των δικαστηρίων άλλης χώρας.
- Εκδίδεται υπ΄ αριθ 11/2000 απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου η οποία απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως του γερμανικού δημοσίου και έτσι η Γερμανία από εκείνη τη στιγμή οφείλει πλέον να καταβάλει στους Διστομίτες τα ποσά που έχει επιδικάσει το Πολυμελές Πρωτοδικείο Λιβαδειάς το 1997 (περίπου 60 εκατομ. ευρώ με τους τόκους έως σήμερα).
- Η Γερμανία αρνείται να καταβάλει τα ποσά που διά της ως άνω δικαστικής αποφάσεως οφείλει και έτσι ο Ιωάννης Σταμούλης προχωράει σε αναγκαστική εκτέλεση κατά των περιουσιακών στοιχείων του γερμανικού δημοσίου στην Ελλάδα.
- Το γερμανικό δημόσιο ασκεί αμέσως ανακοπή (το 2002) και ισχυρίζεται ότι για να γίνει αναγκαστική εκτέλεση κατά των περιουσιακών του στοιχείων στην Ελλάδα απαιτείται η προηγούμενη άδεια του Υπουργού Δικαιοσύνης βάσει της διατάξεως 923 Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Σημειωτέον ότι παρόμοια διάταξη δεν υπάρχει σε καμία άλλη χώρα του κόσμου.
- Η ανακοπή του γερμανικού δημοσίου γίνεται δεκτή από το ελληνικό δικαστήριο και ως εκ τούτου οι Διστομίτες δεν μπορούν να εισπράξουν τα χρήματά τους.
- Το 2004 ο Ιωάννης Σταμούλης, συνειδητοποιώντας το αδιέξοδο, επικαλέστηκε τον Κανονισμό 44/2001 του Ευρωπαικού Συμβουλίου δυνάμει του οποίου η ελληνική αμετάκλητη απόφαση του δικαστήρίου της Λιβαδειάς μπορεί να κηρυχτεί εκτελεστή σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.
- Επιλέγει την Ιταλία προκειμένου να κινήσει αυτήν την διαδικασία και πράγματι το Νοέμβριο του 2008 (μετά από 4χρονο αγώνα και στην Ιταλία) κηρύσσεται εκτελεστή η απόφαση της Λιβαδειάς στην ευρωπαϊκή αυτή χώρα.
- Η Γερμανία, κατόπιν αυτού, προσφεύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης θέτοντας το ερώτημα κατά πόσο η Ιταλία έπραξε νόμιμα αναγνωρίζοντας (με την κήρυξη ως εκτελεστής την ελληνικής απόφασης) στους κατοίκους του Διστόμου το δικαίωμα να αποζημιωθούν από τα περιουσιακά στοιχεία της Γερμανίας στην Ιταλία. Εκτίμηση νομικών είναι ότι η Γερμανία προσέφυγε στη Χάγη προκειμένου να αποτρέψει το ενδεχόμενο και άλλες χώρες να ζητήσουν αποζημιώσεις (με ατομική προσφυγή, όπως οι Διστομίτες) για τα εγκλήματα του Γ’ Ράιχ.
Newsroom ΔΟΛ
Αγαπητέ Ηλία.
Η κοροϊδία της Ελληνικής Κυβέρνησης προς τον Ελληνικό λαό δεν έχει τελειωμό. Αναφέρομαι <> κ.τ.λ.- κ.τ.λ. Μόνο αφελείς για να μην πω ηλίθιους μπορεί να κοροϊδέψουν οι κυβερνώντες, αναφερόμενοι σε αυτό το θέμα.
Είχα την τύχη να γνωρίσω τον Γιάννη Σταμούλη, να συνεργαστώ μαζί του και να έχω μια πλήρη εικόνα ( όσο είναι δυνατόν), για την υπόθεση του Διστόμου μα και για την υπόθεση των Καλαβρύτων, την οποία ανέλαβε σχεδόν παράλληλα αμέσως μετά από την υπόθεση του Διστόμου ο συχωρεμένος Γιάννης.
Για την ιστορία σου αναφέρω ότι ασχολούμαι με την τραγωδία του Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος αλλά και με τις άλλες παράλληλες προς αυτή υποθέσεις από το 1968. Οι Γερμανοί Ναζί του τακτικού Γερμανικού στρατού εκτέλεσαν στην Ράχη του Καπή τον θείο μου Χαρίλαο Νικολάου Ερμείδη, του οποίου το όνομα ως πρωτότοκος έχω την τιμή να φέρω.
Όλα όσα κάνει η Ελληνική Κυβέρνηση τώρα είναι <>. Προσπαθεί και εν μέρει το καταφέρνει, αλλά μόνο στους αφελείς, να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου, στάχτη στα μάτια του Έλληνα πολίτη. Άραγε γιατί;
Εάν ήθελε και αν θέλει να κάνει κάτι, μια και μοναδική κίνηση μπορούσε ( τόσα χρόνια) και μπορεί και τώρα να κάνει. Να δώσει <> μέσω του Υπουργού Δικαιοσύνης να εφαρμόσει την εκτελεστή και τελεσίδικη απόφαση που βγήκε υπέρ των Διστομιτών από τα Ελληνικά Δικαστήρια. Οι ίδιοι εκάστοτε κυβερνώντες δεν τολμούν να βάλουν την υπογραφή τους και κρύβονται πίσω από την απαρχαιωμένη μοναδική στα παγκόσμια χρονικά θέση ( μόνο στην Ελλάδα υπάρχει), ότι απαιτείται (για να γίνει αναγκαστική εκτέλεση κατά των περιουσιακών στοιχείων της Γερμανίας στην Ελλάδα) η προηγούμενη άδεια του εκάστοτε Υπουργού Δικαιοσύνης, βάσει της διατάξεως 923 του κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Γιατί δεν ακυρώνουν αυτή τη θέση αφού κυβερνάνε κυρίαρχο κράτος; Είμαστε άραγε κυρίαρχο κράτος;
Τι είδους παρέμβαση θα κάνουν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης υπέρ των Διστομιτών και αν το δούμε πιο πλατιά, υπέρ όλων των Ελλήνων (φυσικών προσώπων) που διεκδικούν τις Γερμανικές Αποζημιώσεις, αφού δεν έκαναν το αυτονόητο. Αυτό που τους περνάει και τώρα από το χέρι τους. Να κάνουν εκτελεστή την απόφαση στην Ελλάδα, την οποία έπεται ότι αυτοί κυβερνούν και αυτοί παίρνουν τις αποφάσεις. Όσον αφορά το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, για να μην έχουμε αυταπάτες, η Ελλάδα <>. Το πρώτο θέμα είναι αν της επιτρέψουν να παρέμβει!!!. Το σκεπτικό για μένα και για τους απλά σκεπτόμενους πολίτες είναι πάρα πολύ απλό. Η Ελληνική Κυβέρνηση, δεν δικαιώνει τα θύματα μέσα στη χώρα της που έχει και τις αποφάσεις ( τελεσίδικες και εκτελεστές) και <> και πάει να παρέμβει εναντίον της Γερμανίας μέσω της ….Ιταλίας προς το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές!!!!.
Πρέπει να ντρέπονται για πάρα πολλούς λόγους πάνω σε αυτό το θέμα, αλλά το βασικότερο, για τον τρόπο που πιστεύουν ότι μπορεί να κοροϊδέψουν, εκτός από όλους τους άλλους και εμάς τα θύματα που ασχολούμεθα με αυτά τα θέματα, από τότε που γεννηθήκαμε και αντικρίσαμε το σταυρό του μαρτυρίου στη Ράχη του Καπή στα Καλάβρυτα, στην οποία οι Ναζιστές – Φασίστες του Τακτικού Γερμανικού Στρατού εκτέλεσαν εν ψυχρώ όλο τον άρρενα πληθυσμό των Καλαβρύτων, από 12 ετών έως και γέροντες 75 και 80 ετών.
Για μας είναι αδιανόητος ο <> της δήθεν παρέμβασης του Ελληνικού Κράτους προς το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Πιστεύετε ότι οι επίσημη Γερμανία πήγε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για να χάσει; Ποιος οι ποίοι είναι τόσο αφελείς. Απλά οι Ελληνικές Κυβερνήσεις από το 1943 έως και σήμερα δεν τολμούν, όχι μόνο να στηρίξουν τους Έλληνες πολίτες στους αγώνες τους εναντίον την κραταιάς Γερμανίας, αλλά να διεκδικήσουν και αυτά που έπρεπε να έχουν από την αρχή διεκδικήσει και ήσαν μα και είναι υποχρεωμένοι να κάνουν: 1) Απαιτήσεις Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, 2) Απαιτήσεις περιόδου ουδετερότητας, 3) Απαιτήσεις για καταστροφές Β’ Παγκοσμίου πολέμου, 4) Επιστροφή αρχαιολογικού θησαυρού, 5) Λοιπές απαιτήσεις στις οποίες περιλαμβάνονται και αποζημιώσεις για τα θύματα της ναζιστικής τραγωδίας. Οι Πολεμικές επανορθώσεις διαχωρίζονται τελείως από το κατοχικό δάνειο το οποίο καμιά <> Ελληνική Κυβέρνηση δεν έχει τολμήσει να ζητήσει από το Γερμανικό Κράτος.
Για να μην ξεχνάμε επιγραμματικά αναφέρω:
Α) Λεηλάτησαν, ισοπέδωσαν, αφάνισαν, καταλήστευσαν, άρπαξαν τον εθνικό πλούτο, κατέστρεψαν τις υποδομές . Το τέλος του πολέμου βρήκε την Ελλάδα χωρίς οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο, χωρίς λιμάνια, χωρίς γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή. Όλα ξεκινούσαν από το μηδέν.
Β) Το κατοχικό δάνειο σήμερα υπολογίζεται στα 20 δις ευρώ.
Γ) Καταδίκασαν σε θάνατο από πείνα εκατοντάδες χιλιάδες αθώους Έλληνες. Οργανωμένη Λιμοκτονία
Δ) Πραγματοποίησαν εκτεταμένες λαθρανασκαφές, λεηλασίες και καταστροφές αρχαιολογικών χώρων. Ήσαν κοινοί αρχαιοκάπηλοι και καταστροφείς αρχαιοτήτων,
Ε) Προκλητικά αρνούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους για τις αποζημιώσεις και επανορθώσεις προς την Ελλάδα ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, η Ρωσία και η Μεγάλη Βρετανία έχουν μοιραστεί το 94% των Γερμανικών αποζημιώσεων που έχουν δοθεί έως σήμερα. Σας λέει τίποτα αυτό;
ΣΤ) Μετά το 1990 η ενιαία πλέον Γερμανία επιλέγει με πολιτικά κριτήρια τις χώρες που αποζημιώνει και κάνει συμφωνίες με φιλικά κράτη ενώ αποφεύγει να διαπραγματευθεί με άλλα.
Οι εκάστοτε μα και τώρα οι κυβερνώντες το Ελληνικό Κράτος τι κάνουν; Που βρίσκονται; Γιατί δεν διεκδικούν; Γιατί δεν απαιτούν; Και αφού αυτοί δεν έχουν το ανάστημα να διεκδικήσουν, τουλάχιστον γιατί δεν βοηθάνε τους Έλληνες πολίτες, να διεκδικήσουν τις Γερμανικές αποζημιώσεις, αλλά τους βάζουν νομικά κωλύματα και τους στέλνουν στα Γερμανικά Δικαστήρια!!!!!, να διεκδικήσουν τις αποζημιώσεις που αυτοί δεν τολμούν να διεκδικήσουν;
Αιδώς Κυβερνώντες!!!!!!!!
Αγαπητέ Ηλία.
Επειδή μπορεί να γραφούν χιλιάδες σελίδες για αυτά τα θέματα και για να μην κουράσω άλλο, αναφέρω τούτο μόνο και τα σχόλια δικά σου και των αναγνωστών.
<>.
Το εκφώνησε ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης Μανώλης Γλέζος στην ημερίδα που πραγματοποιήθηκε στην Παλαιά Βουλή τον Νοέμβριο του 1998.
Πάντα στην διάθεσή σου.
Με όλη μου την εκτίμηση
Χαρίλαος Ηλία Ερμείδης
Μόνιμος κάτοικος της Ιστορικής και Μαρτυρικής Πόλης των Καλαβρύτων.
Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Θυμάτων Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος.
14 Μάρτη 2011.